I aften åbner den 73. Berlin internationale filmfestspiele Berlinalen med et væld af film fra hele verden.
Film med både små og store budgetter vises i festivalens mange kategorier. Ofte er det politiske temaer, der tages op både konkret, men også via de mange historier om mennesker.
Det er den første festival, der afholdes uden coronarestriktioner. Og, som der står i byens renommerede blad Siegessäule: “Glamour is Back”.
I WETTBEWERB konkurrerer 19 film om den gyldne bjørn og om sølvbjørne. I klassen PANORAMA uddeles Teddybjørn prisen til en queerfilm for 37. gang, og i GENERATION har en børne-/ungdomsjury mandat til at uddele en bjørn af glas til den efter deres mening bedste børne-/ungdomsfilm.
Kategorien FORUM er særlig spændende, her er hovedvægten ikke lagt på at finde en vinder, men på dialog mellem publikum og filmmagere, der finder sted umiddelbart efter filmen i biografen. Også den forholdsvis nye klasse ENCOUNTERS byder på spændende film. Fra Danmark deltager blandt andet filmen Stille Liv af Malene Chai i PANORAMA.
Men selvfølgelig er der fokus på konkurrencen, og den internationale jury er netop indtruffet i Berlin, hvor de holder pressekonference.
Det er skuespiller Kristen Stewart fra USA, der er leder af juryen, hun er meget amerikansk og i smart outfit.
– Wow, jeg kunne ikke tro det, da jeg blev bedt om at lede juryen, storsmiler hun.
De øvrige medlemmer af juryen er skuespiller Golshifteh Farahani (Iran/Frankrig), instruktør og forfatter Valeska Grisebach (Tyskland), instruktør og manuskriptforfatter Radu Jude (Rumænien), casting director og producer Francine Maisler (USA), instruktør og manuskriptforfatter Carla Simón (Spanien) og instruktør og producer Johnnie To (Hong Kong, Kina).
På pressekonferencen er der almen enighed om, at film skal ses i biografen. Kristen Stewart understreger, at hun glæder sig til at være åben for noget nyt.
Golshifteh Farahani virker meget klar og velfunderet med sin udtalelse:
– Kunst og kultur er ikke bare en intellektuel eller filosofisk ting, det er essentielt. Ligesom ilt i den luft vi indånder. I et land som Iran, der styres af et diktatur, bliver det lave kunst og film, eller at være kunstner, farligt. Derfor er det vigtigt for mig, der kommer fra Iran, at være her i Berlin så vi kan fejre film og frihed, selvom verden kollapser i alle ender. Kunst og kultur er som et bål, som vi kan mødes om og varme os ved.
Jeg glæder mig til min rejse i filmen de næste 10 dage og til spændende diskussioner om vigtige temaer i “fællesskabet i biografens mørke”.
Det koster penge at lave progressiv journalistik. Kun med din støtte kan Arbejderen fortsat udgive frit tilgængeligt journalistisk indhold af høj kvalitet.